De eerste

De eerste gaat over een situatie die ik heb meegemaakt op straat.

Een tijdje geleden liep ik van de supermarkt terug naar huis en zag ik een nieuwe bewoner die een aantal maanden ervoor een huis had gekocht naar een man van Jobscore lopen. Hij zei je hebt mijn geveltuintje niet gedaan en daar op straat ligt ook nog wat. Tja, dan moet ik wel ernaartoe lopen… en het gesprek aangaan.

Vraag aan de man van Jobscore om zijn prikstok en ik gaf hem aan de bewoner. Ga even een uurtje meelopen en laat zien hoe jij het doet. “Kan niet heb het druk” (wist al dat hij dat antwoord zou geven). Op werkdagen halen ze veel troep van straat en op zondagavond lijkt het soms wel een vuilnisbelt, zei ik. Waarschijnlijk weet je dat niet eens, omdat je niet weet wat er in de buurt speelt (toen voelde hij zich een beetje op zijn p.. getrapt).

Vertel me of je mensen aanspreekt als ze iets op straat gooien. “Euh nee”. Dan maak je vast wel meldingen via de MeldR of VeiligR apps van bijvoorbeeld volle containers/prullenbakken of overlast. “Euh nee”. Je zet je op andere manieren in om een positieve bijdrage te leveren aan Coolhaveneiland? “Euh nee”. Dus je loopt te zeiken op mensen die in ieder geval zorgen dat de wijk er niet uitziet als een vuilnisbelt, maar zelf doe je niets. Als je zelf niets doet, dan moet je ook je mond houden. Toen kreeg ik nog een paar onaardige opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd, waar ik erg om moest lachen.

In het verlengde ligt het punt over de organisaties. Het afgelopen jaar heb ik de vraag van verschillende buurtbewoners (ook studenten) gekregen of ik wist waar ze vrijwilligerswerk kunnen doen. Afhankelijk van hun interesse heb ik hun verteld hoe ze het beste in contact konden komen met de betreffende organisaties. Na meer dan een week hadden ze nog niets teruggehoord. Organisaties lopen te klagen dat ze te weinig vrijwilligers hebben, maar nu krijgen ze mensen op een presenteerblaadje. Echter zijn ze te bureaucratisch of te laconiek om actie te ondernemen en zeggen de mensen bekijk het maar.